Жүсіпбек Аймауытов, Қайта оралған қаламгер
Қызыл тандагы да, ымырты да, аласәулесі де жок, “келе жатыр-мын” деместен, согыс жарияламастан кара түн келді де, жарық күнді жагасынан алып ұрды.
Тек қоныр салкын арықгың ақырын сыбдыр қаққаны болмаса, төңірек қүлакқа үрған танадай мелшиді.
